Zonguldak’ın Ereğli ilçesine bağlı Kızılcapınar Köyü’nde bulunan babamın mezarını ziyarete gittim. Ancak neyle karşılaştım dersiniz? Mezarlığın girişindeki demir kapı, asma kilit ile kilitlenmiş. Bu durum karşısında şaşkınlık ve üzüntü içinde köydeki insanlara sordum: “Neden kilitli bu kapı?” Verdikleri cevap ise tam bir muamma: “Mezarlıktaki kum ve çakıl çalınıyor, o yüzden kilitlendi.”
Şimdi soruyorum köyümün muhtarına, azalarına, yetkililere:
Mezarlıkta kum ve çakılın ne işi var?
Varsayalım ki bir sebeple konuldu, koyacak başka yer bulamadınız diyelim… Mezarlığın kapısı kilitlenir mi? Biz evlat olarak, anne-baba mezarına, geçmişine dua etmeye gelen insanlar olarak mezarlığa nasıl gireceğiz?
Üstelik bu da yetmezmiş gibi, köy meydanındaki çeşmenin suyu da köylüler kullanıyor diye kapatılmış. Suyu olmayan köy mü olur? Mezarlığa kilit, çeşmeye mühür… Bu uygulamalar hangi vicdana, hangi kamu anlayışına sığıyor?
Bizler vatandaş olarak bu tür uygulamaların gerekçelerini bilmek istiyoruz. Şeffaflık, adalet ve akıl istiyoruz. Bu nedenle Ereğli Kaymakamı’nı ve ilgili tüm yetkilileri göreve davet ediyoruz. Bu tür uygulamalar, halkı cezalandırmak yerine çözüm üreterek yönetilmelidir.
Köy halkı olarak bu olayların açıklığa kavuşturulmasını, varsa suistimallerin önlenmesini ve kamu hizmetlerinin amacına uygun şekilde yeniden düzenlenmesini bekliyoruz.
Unutulmasın ki; mezarlıklar sadece ölülerin değil, yaşayanların da vicdanıdır.
