Hiç kızdığınız şeyleri düşündünüz mü?
Acaba kızdığınız şeyler yanlış olabilir mi?
Hiç oturup düşündünüz mü bunları?
Biri size birşey dediği zaman hangi kulakla hangi güdülerle harekete geçiyorsunuz?
"Dost acı söyler" derler...
Birisi size dostluk yapıyorsa ama bu sizin nefsinize zor geliyorsa ya dostluk yapmayın uzak kalın ya da dinleyip akıl yürütün.
Biz dostluk yapıyoruz, bunu iyi anlayın. Aynalık yapıyoruz ki saldırdığınız kişi aslında kim bunu iyi anlamak lazim. Saldırıya geçip kendi bağnazlıklarınıza fanatiklik yapmaktansa bir dinleyin belki size çok faydası vardır ve bundan mahrum kalmayın.
Bizim kimsenin şahsına hakaretimiz de olmaz. Anlayan kurtulur anlamayan sürünür. Şayet siz gurur yapıp, kin güderseniz bundan kimseye fayda çıkmaz.
"Ben doğurdum, ben büyüttüm, ben besledim, ben ondan büyüğüm" vb teranelinizle inanın hiç bir fayda göremezsiniz.
Layık olduğunuzu düşündüğünüz şeyler için yakıp yıkıp kül etmek yerine, bir kere oturup anlamaya çalışın. Kendinize gelince duygu yönünden, mevki makam yönünden, aslık üslük yönünden bakıyorsunuz ve hatta mağduru oynayarak algı yapıyorsunuz ama başkalarına gelince matematiksel veya maddesel karar vererek hileli yaşamı seçiyorsunuz. Bunun birde vicdan yönü var. Taraftarlarınızı, fanatiklerinizi amigolarla holiganlarla coşturup suç bastırıyorsunuz ama terazinin kefesi şaşmaz bunu iyi bilesiniz.
Küçük beslemeleriniz siz ölünceye kadardır. Onların hepsi daha güçlü olana ulaşınca çevrenizden kaybolur bunu unutmayınız.
Şimdi gelelim düşman gördüğünüz dostlariniza; yani size sizin için yardımcı olanlara gelelim...
İşinize gelmediği için onları yakıp yıkıp kül etmiştiniz ama onlar doğruluktan dürüstlükten kıl kadar şaşmadığı için kendi değerlerine ve insanlık adına yoluna devam etmişlerdir zaten.
Kim kazandı, kim kaybetti bir düşünün şimdi..!
"Eğer bir an durup düşünürseniz, belki de en büyük dostunuzun kim olduğunu fark edersiniz..."
Saygılarımla Oğuz UĞURLU
