İnsanlık davası..!

Sığ suların çamuru bol olur, gezilecek yeri olmaz.

Zaten gezilse de görülecek şey çamur balçıktır.

Hayat, sığ olanı tercih edene kolaydır. Al gülüüüm ver gülüüüm...

 

Asıl maksat ise derinler ve uzaklardır.

Bunlar, önceki temizlerin keşfettiği saklı bahçedir.

Bu bahçeler kimine emaneten verilmiş kimine de ismi yazılı bohçadır.

 

                                    

 

Elin uzanırcasına, gözün gördüğünün uzağına,

Uzat elini aramayı bilmediğin şey dahi avucunda...

Korkusuzca engin denizlere dal, ıraklara ulaş.

 

Karanlığı düşünme, sessizliğin içinde derinden bir ses..!

Sonsuzluğun ötesinde, yokluğun başlangıcında bir el var sana uzanan.

 

Sesinden seslenen, sözünden sözlenen,

Özünden oluşan hamurunla, sohbet muhabbet hasıl ola..!

Gönülden gönüle sevgiseli, akarsuyu deresi coşa,

Ziyan olup gidende, hoşa giden gülü sola..!

 

Kimler geldi kimler geçti evvel olanı tekrar oldu,

Asırlar şahidi oldu,

Şahidlik eden dağı taşı eridi,

Ormanı yandı kül oldu,

Böyle gelmiş böyle gider oldu.

Adı da "doğrusu bu" oldu,

Böylece şer cihana yeniden doğdu,

Arayan aradığını unuttu, daldı dünyanın hevâsına...

 

Sonra aldı devranı,

Sencesi, bencesi, oncası, buncası,

Hakk, hakkımızda hayır eyleye, doğruya kavuşula,

Fikirler başkasından arına,

Yeniden birlik beraberlik ola, İNSAN olmanın davasına vira bismillah..!

Orjinal Köşe Yazısına Git